Met invoering van de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB) per 1 januari 2020 is het ontslagrecht weer hersteld naar de situatie zoals deze was voor de Wet Werk en Zekerheid (WWZ). Hiermee keert de cumulatiegrond voor ontslag terug.

Wat is cumulatiegrond?

Cumulatiegrond, ook wel i-grond genoemd, geeft werkgevers de mogelijkheid om meerdere ‘onvoldragen’ redenen te cumuleren (bij elkaar op te tellen). Op deze manier kan een werkgever toch een ontslagdossier overleggen bij de kantonrechter en zo het ontslag van een medewerker met een vast contract te rechtvaardigen.

Voorbeelden van ontslaggronden

Er zijn 9 ontslaggronden in de wet vastgelegd (waarvan de cumulatiegrond er één is). De andere 8 zijn:

1. Bedrijfseconomisch ontslag
2. Langdurige ziekte of arbeidsongeschiktheid (2 jaar)
3. Frequent verzuim
4. Disfunctioneren
5. Verwijtbaar handelen (zoals geweld, (seksuele) intimidatie, het niet nakomen van de geheimhoudingsplicht)
6. Weigeren van werk
7. Verstoorde arbeidsrelatie
8. Andere omstandigheden waardoor de werknemer niet kan aanblijven

Ontslagrecht aangescherpt door WWZ

Ten tijde van de WWZ diende een werkgever één goed onderbouwde grond voor ontslag aan te dragen. Echter bleek in de praktijk dat het erg moeilijk was om op basis van één ontslaggrond voldoende reden voor ontslag te vergaren. Met intrede van de WAB is het weer mogelijk om meerdere ontslaggronden aan te dragen waardoor de aanvraag van ontslag via de kantonrechter gemakkelijk wordt.

Hogere transitievergoeding bij cumulatiegrond

Let op! Nieuw onder de WAB is wel dat een werkgever mogelijk een hogere transitievergoeding dient te betalen aan de werknemer als deze wordt ontslagen op basis van de cumulatiegrond. Dit is afhankelijk van het besluit van de rechter.